Duivenoverlast in steden 

In dit rapport van Ilse van Veen uit 2001 heeft zij aan de hand van literatuuronderzoek onderzoek gedaan naar effectieve en diervriendelijke methoden om duivenoverlast in steden te verminderen.

Samenvatting
In 2001 bedroeg het aantal stadsduiven in veel steden ongeveer 1-10% van het inwonertal. De overlast die veroorzaakt wordt door de stadsduiven is enerzijds de bevuiling van gebouwen met duivenuitwerpselen en anderzijds wordt de aanwezigheid van duiven door veel mensen als storend ervaren.

Er bestaan verschillende methoden om duivenoverlast te verminderen of te bestrijden. Ten eerste zijn er afweermethoden, die ervoor zorgen dat duiven niet meer op een bepaalde plaats voorkomen. Afweermethoden zorgen er echter niet voor dat het probleem permanent wordt opgelost. De duiven zullen zich verplaatsen en hierdoor vindt er een verschuiving van het probleem plaats. Ten tweede zijn er bestrijdingsmethoden. Met behulp van deze methoden worden er maatregelen genomen om de populatie stadsduiven te verminderen.

De twee doelstellingen van duivenbestrijding, namelijk het afweren en verminderen van stadsduiven, leiden samen tot het streven naar een kleine gezonde populatie op een door mensen gewenste plek. Voordat dit doel bereikt kan worden, moet er een periode van het verminderen van het aantal stadsduiven aan vooraf gaan.

In dit rapport worden alle afweer- en bestrijdingsmethoden die destijds werden gebruikt op een rijtje gezet zoals:

• chemische afweermethoden met kleefpasta en stoffen die op de reukzin werken
• fysieke afweermiddelen middels netten, pennen- en dradensystemen, zwakstroomdraden, ultrasone installaties (installaties die geluid voortbrengen dat voor mensen onhoorbaar is) en elektromagnetische pulssystemen (systemen waarin sterke magneetvelden snel veranderen), replica’s van roofvogels en een stroboscoop (flikkerlicht met een vaste frequentie)
  
• biologische afweermethoden als het inzetten van roofvogels
  
• verdoven en daarna doden
  
• vergiftigen
  
• wegvangen en daarna doden of elders loslaten
  
• beïnvloeding van de voorplanting middels het toedienen van chemische middelen of hormoonpreparaten, sterilisatie en eimanipulatie
  

Het voedselaanbod is de belangrijkste factor voor het verminderen van de stadsduivenpopulatie. Uit allerlei onderzoeken blijkt dat met name het voedselaanbod invloed heeft op de populatiegrootte van stadsduiven. De stadsduif is in het centrum van de stad vaak geheel afhankelijk van het voedsel dat door de mensen op straat wordt gegooid en dat ze wordt gevoerd. Door het creëren van vaste voederplaatsen, kan het voedselaanbod voor de stadsduiven gereguleerd worden. Deze vaste foerageerplaatsen kunnen op 2 manieren worden verwezenlijkt, namelijk door het toewijzen van vaste plaatsen in de stad waar de mensen de duiven kunnen voeren en het bouwen van duiventillen op gebouwen waar de duiven gevoerd worden.

Link naar het gehele rapport:  https://dspace.library.uu.nl/bitstream/handle/1874/45039/PUB0104-duiven.pdf?sequence=1